Şer yaz! Deyərək qəlbimə hökm edirsən,

Şerin ülvi mənasın sən ki, yaxşı bilirsən.

 

Şer – arzudan doğan insan sevinci,

Sevgi işığında parlayan inci.

Şer – insan nisgili, qəlb ağrısı,

Şərbətdən yaranan ürək yanğısı...

 

                                                     Davamı...

Millətimin qeyrəti, əziz, sevimli oğlum,

Qəlbimin hərarəti, yoxdur səndən heç qorxum.

Döyüşlərdə bərkiyib igid kişi olubsan,

Məktubundan görürəm, tam kamala dolubsan.

 

                                                            Davamı...

Vətən sözü ürəyimdə, dilimdə,

Nələr olur doğma Təbriz elində.

Mübarizə meydanında düşmənim

Məhv olacaq nifrətimin selində.

 

                                              Davamı...

Göyçəni gəl sən unut, Vətən demə o yurda,

Xan kəndini bu gün tut, Vətən söylə bu yurda.

Eşqinə saz çaldığın o dumanlı dağlarda

Neçə körpən qırıldı qayalarda, buz-qarda.

 

                                                          Davamı...

Hörümçək şahlıq edir hər yanı toz basanda,
Ədaləti gizlədib arxada torbasında.
Onu unudur tamam üstünü tor basanda,
Yadına düşər yəqin, torundan asılanda. 

Dar ağacı kəndiri yumurlanıb dururdu,
Havada saxlamaqdan daim qürur duyurdu.
Hər yerdə söyləyirdi yaxşılıqdan doymuram,
Məndən asılanları yıxılmağa qoymuram.

Sovetlər dağılarkən xam əşşəyin yaylağı,
Qarabağa paz çalıb ermənini bağladı.
Rus pazının çatlağı , meymunun xarratlığı,
Onu çıxardan naşı artıracağ ağrını.

Molla evin satarkən təkcə mıxı saxladı,
Ulağını gətirib hər gün ora bağladı.
Milli mıxın yarığı , eşşəyin anqırmağı,
Ədalətin " simvolu”, artıracaq ağrını.

                                      Davamı...   

Qulp qoymaq sənətini hökm ilə ləğv etdilər,
Bu yolu tutanlara ağır cəza verdilər. 
Təcili yardımların işi bundan çoxaldı, 

Kiminin qıçı sındı, kiminin əli yandı. 

Dadansa xırmana toyuqsa birdən,
Minini eşərsə yeyər bircə dən.
Sahibi bədxərci tək qıç edəndən,
Qanətçil adlandı toyuq o gündən.