Bir gül gördüm qönçələri açılmamış,

                                      Üstündə şeh damcıları işıq saçır.

                                      İstədim ki, onu üzüm heç açmamış

                                      Oynaq, titrək şüa olub məndən qaçır.

                                      Qaçma gülüm, eşqindən çox da uzaq,

                                      İkiliyin atəşində qızınaraq,

                                      Bu dünyanın qəm-kədərin unudub

                                      Ruhumuzun birliyindən kam alaq.

                                      Qönçələrin qoy mənimçün açılsın,

                                      Eşqim üçün ürəyinə yol açsın.

                                      Ləçəklərin üzərimə səpilsin,

                                      Canım sənin, canan bundan can alsın.

                                                                                       1973