Dəli külək, ulu günəş, nurlu ay,

Xəbər verin üzü güləş incə yar.

Hər gəlişi, bir gülüşü min bahar

Xəyalımla yüyürüb, duyğulara bürünüb

Bu günümün arzusuna qovuşsun,

Ayrılığın ağrıları sovuşsun.

 

Dalğaların zərrəsində oynayan,

Eşq odunun alovundan doymayan.

Gözlərimi baxmağa da qoymayan,

Gül bağını bağbanına versənə,

Yanan bağrım istəyinə qovuşsun,

Ayrılığın ağrıları sovuşsun!

 

Ildırımın alovunda ağlayan,

Qəzəbindən tufan olub çağlayan,

Kəmənd atıb məni sənə bağlayan

Siyah teli sinəm üstə səpsənə,

Dolan bulud, bax, beləcə boşalsın,

Ayrılığın ağrıları sovuşsun!

 

Əllərimi saçlarına edib daraq,

Gül-çiçəyə sarmaşıqtək sarılaraq,

Bu dünyanın əzabını unudaraq,

Qara şanı giləsindən mey içərəm,

Sərxoş könlüm bu dumanda ovunsun,

Ayrılığın ağrıları sovuşsun!