Belə başlayıram şerimi bu gün,

Eşqin mənasını sevənlər bilər.

Kim ki, vicdanına vurmuş min düyün,

Sevib-sevənlərə hər zaman gülər.

Odur ki, demişlər minini sevən

Heç zaman birini sevə də bilməz.

Gündə neçəsinə eşqin söyləyən,

Həyatda heç zaman gülə də bilməz.

Ürəkdə bir gözəl yerləşsin gərək,

Hər kəsdə bir ürək olduğu kimi.

Mininə ağuşun açanlar gərək,

Bilsin tez dağılar buludlar kimi.

Sanki sevməmisən, ay mənə gülən,

Ömründə heç kəsi bir insan kimi.

Sən ki avarasan, ay üzə gülən,

Hər gül üstə qonan kəpənək kimi.

                                       1957