İnsanlar  dünyanı  dərk  etsə  əgər

Bəşərin  dərdini  içindən  çəkər

Müqəddəs  hisslərə  hakim  kəsilib

Bir  körpə  güldürüb , bir  çiçək  əgər

İlahi  gözəllik  insan  qanında

Talehin  qisməti  möhrü  alnında

Qaçılmaz  həyatda  varlığa  çatdıq

Ata  qürurunda  ana  qanında

Həyata  sevgidir  yaşadan  bizi

Duyğular  şahıdır  insanın  gözü

Günəşin  nurundan  pay  aldığından

Alışar  baxışdan  məhəbbət  közü

Ananın  qəlbində  körpə  qəfəsdə

Onunla  birlikdə  alır  nəfəs  də

Ruhun  təmizliyi  layla  sədası

Başlayır  ananın  ürək  səsində

Nə  gözəl  duyğular  bürüdü  məni

Uçurub  başımdan  dumanı , çəni

Keçmişi  qaytardı  bir  daha  geri

Yoncalı , laləli  göy  çəmənliri

Bədavan  uçurub  top  qaçırardım

Onlara  qoşulub  mən  də  uçardım

Çantamda  qaytarıb  yaxmaç  payımı

Özüm  də  bilməzdim  nə  vaxt  acardım

Nə  kədər  bilərdim , nə  qəm  çəkərdim

Yaxşı  oxusam  da  biraz  dəçəldim

Ata  təbəssümü  böyük  mükafat

Acı  gülüşdənsə  tez  inciyərdim

Gəncliyimlə  tələbəlik  qovuşdu

Sevən  qəlbdən  neçə  tufan  sovuşdu

Eşq  odunun  alovunda  oynayan

O  günlərin  xatirəsi  nə  xoşdu

Müəllimlik  peşəmdir  orda  sınandım

Özümü  zirvədə  qartal  sanardımi

Qürurum  bənzəyər  polad  qılınca 

Əyilmək  bilməzdi  inan  sınardım

Yaratdım  bir  qala  oğullu , qızlı

Bir  ömür  yaşadım  çiçəkli , yazlı

Nəvələr  dünyası  bürüdü  məni

Hər  bri  həyatım  şirin  nağıllı

Nə  bilim  dünyanın  üzü  dönəcək

Alışan  ocaqlar  vaxtsız  sönəcək

Ən  gözəl  çiçəyi  qıran  fələksə

Bizimlə  oynayıb  özü  güləcək

Atamın  yaşına  indi  çatmışam

Anamın  yaşına  qucaq  açmışam

İlləri – ayları  salaraq  yola

Əcəl  şərbətindən  uzaq  qaçmışam

İlləri  saymaqdan  keçdim  günlərə

Hər  günüm  ömürdən  bir  qönçə  dərə

Güllərin  toplusu  çələng  olanda

Titrəyən  əllərsə  sinəmə  sərə

Yaddaşa  aynadır  bu  düşüncələr

Meyvə  yetişəndə  saplaq  incələr

İşıqlı , dumanlı  xatirələrim

Qəlbim  gah  sevinər , gah  da  inciyər

                                                  2005