Unutmaram o gecəni...

O dözülməz işgəncəni...

Ağ mərmərdən divarları hörülən,

Yetmiş yaşda kəfəninə bürünən,

Adı bizim, imperiya geyimli,

MK adlı Azərbaycan Kremli.

İçəridə "yan”lar, "iç”lər

Şərab təki içilənlər

Birləşibdir vəziryanlar,

bəzi " ov”lar

Tora düşən yazıq ovlar.

Ovlanaraq tovlananlar

Zənzirləri öpən qullar

Hörümçəktək tor quranlar

Eynəyinin şüşəsındən,

yad baxışı görünməyən,

Millət üçün,

ürəkləri döyünməyən.

Cəllad olub xalqımıza,

Susayıblar qanımıza.

Unutmaram o gecəni...

O amansız işgəncəni...

 Küçə, meydan mücadilə yerimiz,

"Olum-ölüm” taleyimiz

həll edilən izdihamı,

Əzmək üçün

iki başlı əjdahanı.

Mikrafonun gur səsini,

Cavanların nərəsini.

Azadlığın nəğməsini,

Milyonların nəfəsini.

Musiqisi – güllə səsi,

Qarbaçovun rus tələsi.

Anaların ah-naləsi,

Nifrətlərin təntənəsi,

Unutmaram o gecəni...

Tarix olan işgəncəni...

Bir səkinin qırığında

Yanan qəlbin çırağında

Dövrə vurub, bardaş qurub

Neçə qadın, neçə kişi

Azadlığın sorağında.

Nifrət, qəzəb sıxılmışdır

dodağında.

Göz yaşları donub qalıb

yanağında.

Unutmaram o gecəni..

O qırğını, işgəncəi...

Teləmərkəz partladılmış,

Efirdə səs tamam susmuş.

Bu sükütda nələr yatmış

Nə öldürən, nə də ölən,

Şəhidliyi bilinməyən,

Mənimlə bir söhbət edən,

Bir andaca qətlə yetən.

Dəliqanlı o gəncləri

Hökmü-zaman gerçəkləri

 Unutmaram o gecəni...

O fəryadı, işgəncəni...

Cəlladlara dönənləri,

Torpağımı bölənləri,

Sinəmizi dələnləri,

Ərsiz qalan gəlinləri,

Tanka sinə gərənləri,

Canlı hasar çəkənləri.

Vətən eşqi ürəyində

Bu dünyadan köçənləri.

Unutmaram o gecəni...

Сan yandıran işgəncəni...

Qanımızı içənləri

Tanklar ilə,

Üstümüzdən keçənləri

Fidanları

Sünbül kimi biçənləri

Şəhid kimi ölənləri,

Talehləri dönənləri

Ocaqları sönənləri...

 

                     Yanvar, 1990