İnsafsız olmuşam günəşə qarşı

Duymamışam o atəşli baxışı.

Odlu şüasından bəzən qaçmışam.

Kölgədə gizlənib çətir açmışam.

 

Bağışla məni, sevimli günəş,

Həmişə mehriban, üzü güləş.

Sənin varlığındır mənim həyatım,

Ruhumun qidası, mənəvviyatım!

 

Şimala bağlıyam, az görünürsən,

Elə bil bizlərdən üz döndəribsən.

İncimək yaraşmaz böyük günəşə,

Hədəfin olaram tutsan atəşə!

 

Üzünü görsəm də, yox hərarətin,

Yandırıb-yaxmağa yox cəsarətin.

Sümüyüm qızmayır, həsrətindəyəm,

Vətən günəşinin möhnətindəyəm!

 

Qurulan dünyanı səndə görərəm

Azəri yurdunu azad gəzərəm

Qaldır Arazımı, qaytar Təbrizi

Dərbənddən Zənçana, Xəzər dənizi

 

                                        Minsk, 1983